หน้าเว็บ

16 ม.ค. 2558

สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่าความสุข

ขอบคุณภาพ Background HD
“ สุขทุกข์ อย่างไร คนที่เป็นแรงผลักดันคือครอบครัว ”

บนพื้นฐานของความสุขคือครอบครัว พ่อแม่ที่ให้ความรักและมากกว่าอะไรทั้งหลายในชีวิต ในยามที่เรามีปัญหา ท่านก็ให้กำลังใจเรา ซึ่งผมได้ทุกวันๆ เลย พ่อมักจะยิ้มให้ผมเสมอไม่ว่าจะทำอะไร และถ่ายทอดความรู้สึกนี้ จนผมได้ซึมซับมาเป็นแรงบันดาลใจให้ผม ได้พัฒนาตนเองต่อไปครับ ไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อคุณแม่ หรือญาติพี่น้อง ผมก็รับที่จะสัมผัสความรู้สึกนั้นๆ จึงทำให้ผมมีวันนี้ได้ครับ

ความสุขเล็กๆ เป็นสิ่งที่สร้างเองได้ อะไรก็ได้ แต่มันก็ไม่ถึงขั้นเติมให้มันเต็มหรอก กิจกรรมที่ผมทำเป็นประจำ คือเล่นดนตรี และพาสุนัขออกไปเดินเล่น พบปะผู้คน แม่แต่สิ่งเล็กๆ ก็อย่ามองข้าม เพื่อนบ้านทำให้เรามีสังคม และเป็นสังคมใหม่ที่ต้อนรับพวกเรา

คนทำงานบางคนก็ดิ้นรนหาเงินก็อย่ามัวจนลืมบ้านของตัวเอง ไปค้างอ้างแรมกับเพื่อนก็หมั่นโทรหาคนที่คุณรักอย่างพ่อแม่บ้าง เจ็บไข้ไม่สบายหรือเปล่า พอเราไม่ได้กลับบ้าน ความสุขมันก็ความสุขมันก็หายไป และสูญเสียความรู้สึกว่าที่บ้านขาดใครไปสักคน จากครอบครัวมันก็ไม่เป็นครอบครัว เรื่องครอบครัวเป็นเรื่องสำคัญที่ควรเอาใจใส่ วันหยุดมีเวลาก็แวะไปหาท่านบ้าง หรือวันหยุดยาวกลับบ้านพอได้มีเวลาครอบครัวไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้างก็ยังดี อย่าปล่อยให้เวลามันผ่านพ้นไปจนลืมคนที่บ้าน เมื่อมีใครคนหนึ่งล้มป่วยไป จากความสุขเล็กๆ มันก็กลายเป็นความเศร้า และหรือสูญเสียคนที่รักไป นี่ก็เป็นเหตุผลว่าครอบครัวต้องมาก่อน

หลายคำถามที่พ่อแม่ถามทุกวันนั้น ไม่ใช่ว่าจุกจิกหรือยุ่งเรื่องส่วนตัว บางคนก็โลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบให้ใครมายุ่งหรือแม้แต่พ่อแม่ก็ตาม ที่พ่อแม่ทำทุกอย่างนั้นก็เพราะรักลูก ทำเพื่อลูก พ่อแม่ให้ความสุขเราได้ทุกอย่าง ความสุขอยู่กับเราได้ไม่นานมันก็กลายเป็นความทุกข์ เท่ากับเรามีความสุขอยู่บนความทุกข์ของผู้อื่น ทำให้เราไม่มีค่าอะไรอยู่เลย ผมอยู่บ้าน อะไรที่ผมทำได้ ผมก็ทำ ทำด้วยใจ ความสุขก็เกิดขึ้นได้ ไม่ต้องให้ใครมาบังคับให้ทำโน่นทำนี่ ช่วยท่านได้ก็ช่วย ก็จะเป็นการดี และสร้างครอบครัวให้อบอุ่นได้

ความสุขของเราคือทำด้วยใจ ไม่ใช่การบังคับ ใครๆ ก็อยากสบาย กิจกรรมในชีวิตประจำวันที่ทำอยู่ซ้ำๆ มันไม่ใช่ความน่าเบื่อ แต่มันช่วยทำให้บ้านสะอาด จัดเก็บของให้เข้าที่เข้าทาง แล้วเราจะมีค่าในสายตาของผู้ใหญ่ งานกวาดบ้านถูพื้นเป็นกิจกรรมอย่างหนึ่งและได้ออกกำลังกายไปในตัวด้วย เราได้ประโยชน์ทั้งสามอย่าง คือบ้านสะอาด ได้ออกกำลังกาย มีกิจกรรมทำ เป็นต้น แขกไปใครมาได้ชื่นชม เราก็จะมีค่าขึ้นมาทันที

จากวัยเรียนการศึกษาทำให้เรามีเพื่อน มีสังคม ได้การศึกษา ทำให้เราเติบโตเป็นผู้ใหญ่ มีความคิดสามารถพัฒนาตนเองไปในทางที่ดีขึ้น พอนานไปความคิดของเราก็เริ่มเปลี่ยน พอมาเจอกันในงาน Meeting หรือวันรวมรุ่น ก็มักจะถามว่า เป็นยังไงบ้าง”, “สบายดีไหม”, “มีแฟนหรือยัง”, “ตอนนี้ทำอะไรอยู่เป็นต้น มันก็เป็นการแสดงออกอย่างหนึ่ง มีความอยากรู้อยากเห็น แต่ที่จริงแล้วก็คือรักเพื่อนนั่นแหละ เพื่อนฝูงก็เป็นอีกหนึ่งสังคมในการอยู่ร่วมกัน ยกตัวอย่างเช่น ปาร์ตี้สังสรรค์ เป็นการอยู่ร่วมความคิดและควบคุมค่าใช้จ่ายต่างๆ ปริมาณเท่าไรถึงจะเหมาะสม มีกี่คนที่จะเข้าร่วม แล้วแบ่งหารค่าใช้จ่ายในแต่ละส่วน และนี่คือการตัดสินใจร่วมกัน เป็นต้น

ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนย่อมมีขึ้นมีลง เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย มีปัญหาเข้ามาตามๆกัน  สุดท้ายก็มาตกอยู่ที่เราว่าจะแก้ไขปัญหานี้ได้อย่างไร ทำไมวัยรุ่นสมัยเรียนการศึกษาถึงได้มีปัญหาบ่อยกันนัก เพราะทัศนคติไม่ตรงกันหรือเหตุผลอื่นที่ทำให้เกิดความขัดแย้ง แต่บางคนก็ไม่เคยปล่อยวาง คิดไม่เป็นเรื่องจนเกิดปัญหาอีก บางเรื่องก็เกิดมาจากปัญหาครอบครัวซึ่งเราจะต้องแก้ไขปัญหานี้เอง ปัญหานี้ใครๆ ก็เคยเป็น ผมยังผ่านมาได้เลย สำหรับผม ส่วนใหญ่แล้วไม่ค่อยมีปัญหากับเขาหรอก มีแต่เพื่อนมาแกล้ง บางทีก็ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ เป็นอะไรที่ผมไม่ชอบเลย ความสุขของผม อยู่ได้เพราะการให้อภัย และการให้อภัยนั้นย่อมทำให้เกิดความสุขเล็กๆ ในหมู่เพื่อนฝูงได้ครับ

ชีวิตคู่หลังแต่งงาน สิ่งที่อยู่มายาวนานคือพ่อแม่อาบน้ำร้อนมาก่อนเรา ต้องอยู่ด้วยความเข้าใจกัน ปัญหาการหย่าร้างของคนในสังคมก็มีมากขึ้น นั่นก็เพราะไม่เข้าใจกันแล้วมาจบการตัดสินใจด้วยการหย่า ชีวิตคนสองคนจะแต่งงานกันได้มันเกิดจากความรักและความเข้าใจ การอยู่ร่วมความคิด การตัดสินใจร่วมกัน และแก้ไขปัญหาร่วมกัน อย่าปล่อยให้เรื่องเล็กๆ กลายเป็นเรื่องใหญ่ ไม่อย่างนั้นปัญหาก็จะเข้ามาไม่รู้จบ

พ่อแม่ให้กำเนิดและให้ความสุขเรามาตั้งแต่ยังเล็กจนเติบใหญ่ ถึงวันที่เราต้องสร้างครอบครัว มีลูกหลานให้ท่านได้ชื่นชม เพียงเท่านี้ท่านก็มีความสุขแล้ว แล้วเราล่ะมีชีวิตคู่ มีลูกแล้ว รู้สึกอย่างไร กว่าเด็กจะเติบโตและเป็นผู้ใหญ่มันยากแค่ไหน ที่พ่อแม่เลี้ยงดูแลเรามา ต้องทำให้เหมือนที่พ่อแม่เลี้ยงดูแลเรามา ให้ความรัก ความสุข พื้นฐานของการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น